|| શ્રી આસારામયણ ||

ગુરુ ચરણ રજ શીષ ધરિ, હૃદય રૂપ વિચાર |

શ્રી આસારામાયણ કહૌં, વેદાન્ત કો સાર ||

ધર્મ કામાર્થ મોક્ષ દે, રોગ શોક સંહાર |

ભજે જો ભક્તિ ભાવ સે, શીઘ્ર હો બેડ઼્આ પાર ||

ભારત સિંધુ નદી બખાની, નવાબ જિલે મેં ગાઁવ બેરાણી |

રહતા એક સેઠ ગુણ ખાનિ, નામ થાઊમલ સિરુમલાની ||

આજ્ઞા મેં રહતી મેંહગીબા, પતિપરાયણ નામ મંગીબા |

ચૈત વદ છઃ ઉન્નીસ અઠાનવે, આસુમલ અવતરિત આઁગને ||

માઁ મન મેં ઉમડ઼્આ સુખ સાગર, દ્વાર પે આયા એક સૌદાગર |

લાયા એક અતિ સુન્દર ઝૂલા, દેખ પિતા મન હર્ષ સે ફૂલા ||

સભી ચકિત ઈશ્વર કી માયા, ઉચિત સમય પર કૈસે આયા |

ઈશ્વર કી યે લીલા ભારી, બાલક હૈ કોઈ ચમત્કારી ||

સંત સેવા ઔ શ્રુતિ શ્રવણ, માત પિતા ઉપકારી |

ધર્મ પુરુષ જન્મા કોઈ, પુણ્યોં કા ફલ ભારી ||

સૂરત થી બાલક કી સલોની, આતે હી કર દી અનહોની |

સમાજ મેં થી માન્યતા જૈસી, પ્રચલિત એક કહાવત ઐસી ||

તીન બહન કે બાદ જો આતા, પુત્ર વહ ત્રેખણ કહલાતા |

હોતા અશુભ અમંગલકારી, દરિદ્રતા લાતા હૈ ભારી ||

વિપરીત કિંતુ દિયા દિખાઈ, ઘર મેં જૈસે લક્ષ્મી આઈ |

તિરલોકી કા આસન ડોલા, કુબેર ને ભંડાર હી ખોલા |

માન પ્રતિષ્ઠા ઔર બડ઼્આઈ, સબકે મન સુખ-શાંતિ છાઈ ||

તેજોમય બાલક બઢ઼્આ, આનન્દ બઢ઼્આ અપાર |

શીલ શાંતિ કા આત્મધન, કરને લગા વિસ્તાર ||

એક દિના થાઊમલ દ્વારે, કુલગુરુ પરશુરામ પધારે |

જ્યૂઁ હી વે બાલક કો નિહારે, અનાયાસ હી સહસા પુકારે ||

યહ નહીં બાલક સાધારણ, દૈવી લક્ષણ તેજ હૈ કારણ |

નેત્રોં મેં હૈ સાત્વિક લક્ષણ, ઇસકે કાર્ય બડ઼્એ વિલક્ષણ ||

યહ તો મહાન્ સંત બનેગા, લોગોં કા ઉદ્ધાર કરેગા |

સુની ગુરુ કી ભવિષ્યવાણી, ગદગદ હો ગયે સિરુમલાની |

માતા ને ભી માથા ચૂમા, હર કોઈ લે કરકે ઘૂમા ||

જ્ઞાની વૈરાગી પૂર્વ કા, તેરે ઘર મેં આય |

જન્મ લિયા હૈ યોગી ને, પુત્ર તેરા કહલાય ||

પાવન તેરા કુલ હુઆ, જનની કોખ કૃતાર્થ |

નામ અમર તેરા હુઆ, પૂર્ણ ચાર પુરુષાર્થ ||

સૈંતાલીસ મેં દેશ વિભાજન, પાક મેં છોડ઼્આ ભૂ પશુ ઔ ધન |

ભારત અમદાવાદ મેં આયે, મણિનગર મેં શિક્ષા પાયે ||

બડ઼્ઈ વિલક્ષણ સ્મરણ શક્તિ, આસુમલ કી આશુ યુક્તિ |

તીવ્ર બુદ્ધિ એકાગ્ર નમ્રતા, ત્વરિત કાર્ય ઔ સહનશીલતા ||

આસુમલ પ્રસન્ન મુખ રહતે, શિક્ષક હઁસમુખભાઈ કહતે |

પિસ્તા બાદામ કાજૂ અખરોટા, ભરે જેબ ખાતે ભર પેટા ||

દે દે મક્ખન મિશ્રી કૂજા, માઁ ને સિખાયા ધ્યાન ઔ પૂજા |

ધ્યાન કા સ્વાદ લગા તબ ઐસે, રહે ન મછલી જલ બિન જૈસે ||

હુએ બ્રહ્મવિદ્યા સે યુક્ત વે, વહી હૈ વિદ્યા યા વિમુક્તયે |

બહુત રાત તક પૈર દબાતે, ભરે કંઠ પિતુ આશિષ પાતે ||

પુત્ર તુમ્હારા જગત મેં, સદા રહેગા નામ |

લોગોં કે તુમસે સદા, પૂરણ હોંગે કામ ||

સિર સે હટી પિતા કી છાયા, તબ માયા ને જાલ ફૈલાયા |

બડ઼્એ ભાઈ કા હુઆ દુઃશાસન, વ્યર્થ હુએ માઁ કે આશ્વાસન ||

છૂટા વૈભવ સ્કૂલી શિક્ષા, શુરુ હો ગઈ અગ્નિપરીક્ષા |

ગયે સિદ્ધપુર નૌકરી કરને, કૃષ્ણ કે આગે બહાયે ઝરને ||

સેવક સખા ભાવ સે ભીજે, ગોવિન્દ માધવ તબ રીઝે |

એક દિના એક માઈ આઈ, બોલી હે ભગવન્ સુખદાઈ ||

પડ઼્એ પુત્ર દુઃખ મુઝે ઝેલને, ખૂન કેસ દો બેટે જેલ મેં |

બોલે આસુ સુખ પાવેંગે, નિર્દોષ છૂટ જલ્દી આવેંગે |

બેટે ઘર આયે માઁ ભાગી, આસુમલ કે પાઁવોં લાગી ||

આસુમલ કા પુષ્ટ હુઆ, આલૌકિક પ્રભાવ |

વાકસિદ્ધિ કી શક્તિ કા, હો ગયા પ્રાદુર્ભાવ ||

બરસ સિદ્ધપુર તીન બિતાયે, લૌટ અમદાવાદ મેં આયે |

કરને લગી લક્ષ્મી નર્તન, કિયા ભાઈ કા દિલ પરિવર્તન ||

દરિદ્રતા કો દૂર કર દિયા, ઘર વૈભવ ભરપૂર કર દિયા |

સિનેમા ઉન્હેં કભી ન ભાયે, બલાત્ લે ગયે રોતે આયે ||

જિસ માઁ ને થા ધ્યાન સિખાયા, ઉસકો હી અબ રોના આયા |

માઁ કરના ચહતી થી શાદી, આસુમલ કા મન વૈરાગી ||

ફિર ભી સબને શક્તિ લગાઈ, જબરન કર દી ઉનકી સગાઈ |

શાદી કો જબ હુઆ ઉનકા મન, આસુમલ કર ગયે પલાયન ||

પંડિત કહા ગુરુ સમર્થ કો, રામદાસ સાવધાન |

શાદી ફેરે ફિરતે હુએ, ભાગે છુડ઼્આકર જાન ||

કરત ખોજ મેં નિકલ ગયા દમ, મિલે ભરુચ મેં અશોક આશ્રમ |

કઠિનાઈ સે મિલા રાસ્તા, પ્રતિષ્ઠા કા દિયા વાસ્તા ||

ઘર મેં લાયે આજમાયે ગુર, બારાત લે પહુઁચે આદિપુર |

વિવાહ હુઆ પર મન દૃઢ઼્આયા, ભગત ને પત્ની કો સમઝાયા ||

અપના વ્યવહાર હોગા ઐસે, જલ મેં કમલ રહતા હૈ જૈસે |

સાંસારિક વ્યવહાર તબ હોગા, જબ મુઝકો સાક્ષાત્કાર હોગા |

સાથ રહે જ્યૂઁ આત્માકાયા, સાથ રહે વૈરાગી માયા |

અનશ્વર હૂઁ મૈં જાનતા, સત ચિત હૂઁ આનન્દ |

સ્થિતિ મેં જીને લગૂઁ, હોવે પરમાનન્દ ||

મૂલ ગ્રંથ અધ્યન કે હેતુ, સંસ્કૃત ભાષા હૈ એક સેતુ |

સંસ્કૃત કી શિક્ષા પાઈ, ગતિ ઔર સાધના બઢ઼્આઈ ||

એક શલોક હૃદય મેં પૈઠા, વૈરાગ્ય સોયા ઉઠ બૈઠા |

આશા છોડ નૈરાશ્યવલંબિત, ઉસકી શિક્ષા પુર્ણ અનુશ્ઠિત |

લક્ષ્મી દેવી કો સમઝાયા, ઈશ પ્રાપ્તિ ધ્યેય બતાયા ||

છોડ઼્અ કે ઘર મૈં અબ જાઊઁગા, લક્ષ્ય પ્રાપ્ત કર લૌટ આઊઁગા ||

કેદારનાથ કે દર્શન પાયે, લક્ષાધિપતિ આશિષ પાયે |

પુનિ પૂજા પુનઃ સંકલ્પાયે, ઈશ પ્રાપ્તિ આશિષ પાયે ||

આયે કૃષ્ણ લીલાસ્થલી મેં, વૃન્દાવન કી કુંજ ગલિન મેં |

કૃષ્ણ ને મન મેં ઢ઼્આલા, વે જા પહુઁચે નૈનિતાલા ||

વહાઁ થે શ્રોત્રિય બ્રહ્મનિષ્ઠિત, સ્વામી લીલાશાહ પ્રતિષ્ઠિત |

ભીતર તરલ થે બાહર કઠોરા, નિર્વિકલ્પ જ્યૂઁ કાગજ કોરા |

પૂર્ણ સ્વતંત્ર પરમ ઉપકારી, બ્રહ્મસ્થિત આત્મ-સાક્ષાત્કારી ||

ઈશકૃપા બિન ગુરુ નહીં, ગુરુ બિના નહીં જ્ઞાન |

જ્ઞાન બિના આત્મા નહીં, ગાવહિં વેદ પુરાન ||

જાનને કો સાધક કી કોટિ, સત્તર દિન તક હુઈ કસૌટી |

કંચન કો અગ્નિ મેં તપાયા, ગુરુ ને આસુમલ બુલવાયા ||

કહા ગૃહસ્થ હો કર્મ કરના, ધ્યાન ભજન ઘર પર હી કરના |

આજ્ઞા માની ઘર પર આયે, પક્ષ મેં મોટી કોરલ ધાયે ||

નર્મદા તટ પર ધ્યાન લગાયે, લાલજી મહારાજ આકર્ષાયે |

સપ્રેમ શીલસ્વામી પહઁધાયે, દત્તકુટીર મેં સાગ્રહ લાયે ||

ઉમડ઼્આ પ્રભુ પ્રેમ કા ચસકા, અનુષ્ઠાન ચાલીસ દિવસ કા |

મરે છઃ શત્રુ સ્થિતિ પાઈ, બ્રહ્મનિષ્ઠતા સહજ સમાઈ ||

શુભાશુભ સમ રોના ગાના, ગ્રીષ્મ ઠંડ઼્અ માન ઔ અપમાના |

તૃપ્ત હો ખાના ભૂખ અરુ પ્યાસ, મહલ હો કુટિયા આસનિરાસ |

ભક્તિયોગ જ્ઞાન અભ્યાસી, હુએ સમાન મગહર ઔ કાસી ||

ભાવ હી કારણ ઈશ હૈ, ન સ્વર્ણ કાઠ પાષાન |

સત ચિત આનંદરૂપ હૈ, વ્યાપક હૈ ભગવાન ||

બ્રહ્મેશાન જનાર્દન, સારદ સેસ ગણેશ |

નિરાકાર સાકાર હૈ, હૈ સર્વત્ર ભવેશ ||

હુએ આસુમલ બ્રહ્માભ્યાસી, જન્મ અનેકોં લાગી બાસી |

દૂર હો ગઈ આધિ-વ્યાધિ, સિદ્ધ હો ગઈ સહજ સમાધિ ||

ઇક રાત નદી તટ મન આકર્ષા, આઈ જોર સે આઁધી વર્ષા |

બંદ મકાન બરામદા ખાલી, બૈઠે વહીં સમાધિ લગા લી |

દેખા કિસીને સોચા ડાકૂ, લાયે લાઠી ભાલા ચાકૂ |

દૌડ઼્એ ચીખે શોર મચ ગયા, ટૂટી સમાધિ ધ્યાન ખિંચ ગયા ||

સાધક ઉઠા થા બિખરે કેશા, રાગ-દ્વેષ ના કિંચિત્ લેશા |

સરલ લોગોં ને સાધુ માના, હત્યારોં ને કાલ હી જાના ||

ભૈરવ દેખ દુષ્ટ ઘબરાયે, પહલવાન જ્યૂઁ મલ્લ હી પાયે |

કામીજનોં ને આશિક માના, સાધુજન કીન્હેં પરનામા ||

એક દૃષ્ટિ દેખે સભી, ચલે શાંત ગમ્ભીર |

સશસ્ત્રોં કી ભીડ઼્અ કો, સહજ ગયે વે ચીર ||

માતા આઈ ધર્મ કી સેવી, સાથ મેં પત્ની લક્ષ્મી દેવી |

દોનોં ફૂટ ફૂટ કર રોઈ, રુદન દેખ કરુણા ભી રોઈ ||

સંત લાલજી હૃદય પસીજા, હર દર્શક આઁસૂ મેં ભીજા |

કહા સભી ને આપ જાઇયો, આસુમલ બોલે કિ ભાઈયોં ||

ચલીસ દિવસ હુઆ નહીં પૂરા, અનુષ્ઠાન હૈ મેરા અધૂરા |

આસુમલ ને છોડ઼્ઈ તિતિક્ષા, માઁ પત્ની ને કી પરતીક્ષા ||

જિસ દિન ગાઁવ સે હુઈ વિદાઈ, જાર જાર રોયે લોગ-લુગાઈ |

અમદાવાદ કો હુએ રવાના, મિયાઁગાઁવ સે કિયા પયાના |

મુંબઈ ગયે ગુરુ કી ચાહ, મિલે વહીઁ પૈ લીલાશાહ |

પરમ પિતા ને પુત્ર કો દેખા, સૂરજ ને ઘટજલ મેં પેખા ||

ઘટક તોડ઼્અ જલ જલ મેં મિલાયા, જલ પ્રકાશ આકાશ મેં છાયા |

નિજ સ્વરૂપ કા ધ્યાન દૃઢ઼્આયા, ઢાઈ દિવસ હોશ ન આયા ||

આસોજ સુદ દો દિવસ, સંવત બીસ ઇક્કીસ |

મધ્યાહ્ન ઢાઈ બજે, મિલા ઈસ સે ઈસ ||

દેહ સભી મિથ્યા હુઈ, જગત હુઆ, નિસ્સાર |

હુઆ આત્મા સે તભી, અપના સાક્ષાત્કાર ||

પરમ સ્વતંત્ર પુરુષ દર્શાયા, જીવ ગયા ઔર શિવ કો પાયા |

જાન લિયા હૂઁ શાંત નિરંજન, લાગૂ મુઝે ન કોઈ બન્ધન ||

યહ જગત સારા હૈ નશ્વર, મૈં હી શાશ્વત એક અનશ્વર |

દીદ હૈં દો પર દૃષ્ટિ એક હૈ, લઘુ ગુરુ મેં વહી એક હૈ ||

સર્વત્ર એક કિસે બતલાયે, સર્વવ્યાપ્ત કહાઁ આયે જાયે |

અનન્ત શક્તિ વાલા અવિનાશી, રિદ્ધિ-સિદ્ધિ ઉસકી દાસી ||

સારા હી બ્રહ્માણ્ડ પસારા, ચલે ઉસકી ઇચ્છાનુસારા |

યદિ વહ સંકલ્પ ચલાયે, મુર્દા ભી જીવિત હો જાયે ||

બ્રહ્મી સ્થિતિ પ્રાપ્ત કર, કાર્ય રહે ના શેષ |

મોહ કભી ના ઠગ સકે, ઇચ્છા નહીં લવલેશ ||

પૂર્ણ ગુરુ કૃપા મિલી, પૂર્ણ ગુરુ કા જ્ઞાન |

આસુમલ સે હો ગયે, સાઁઈ આસારામ ||

જાગ્રત સ્વપ્ન સુષુપ્તિ ચેતે, બ્રહ્માનન્દ કા આનન્દ લેતે |

ખાતે પીતે મૌન યા કહતે, બ્રહ્માનન્દ મસ્તી મેં રહતે ||

રહો ગૃહસ્થ ગુરુ કા આદેશ, ગૃહસ્થ સાધુ કરો ઉપદેશ |

કિયે ગુરુ ને વારે ન્યારે, ગુજરાત ડીસા ગાઁવ પધારે |

મૃત ગાય દિયા જીવન દાના, તબસે લોગોં ને પહચાના ||

દ્વાર પૈ કહતે નારાયણ હરિ, લેને જાતે કભી મધુકરી |

તબસે વે સત્સંગ સુનાતે, સભી આર્તી શાંતિ પાતે ||

જો આયા ઉદ્ધાર કર દિયા, ભક્ત કા બેડ઼્આ પાર કર દિયા |

કિતને મરણાસન્ન જિલાયે, વ્યસન માંસ ઔર મદ્ય છુડ઼્આયે ||

એક દિન મન ઉકતા ગયા, કિયા ડીસા સે કૂચ |

આઈ મૌજ ફકીર કી, દિયા ઝોંપડ઼્આ ફૂઁક ||

વે નારેશ્વર ધામ પધારે, જા પહુંચે નર્મદા કિનારે |

મીલોં પીછે છોડ઼્આ મન્દર, ગયે ઘોર જંગલ કે અન્દર ||

ઘને વૃક્ષ તલે પત્થર પર, બૈઠે ધ્યાન નિરંજન કા ધર |

રાત ગઈ પ્રભાત હો આઈ, બાલ રવિ ને સૂરત દિખાઈ ||

પ્રાતઃ પક્ષી કોયલ કૂકન્તા, છૂટા ધ્યાન ઉઠે તબ સંતા |

પ્રાતર્વિધિ નિવૃત હો આયે, તબ આભાસ ક્ષુધા કા પાયે ||

સોચા મૈં ન કહીં જાઊઁગા, યહીં બૈઠકર અબ ખાઊઁગા |

જિસકો ગરજ હોગી આયેગા, સૃષ્ટિકર્તા ખુદ લાયેગા ||

જ્યૂઁ હી મન વિચાર વે લાયે, ત્યૂઁ હી દો કિસાન વહાઁ આયે |

દોનોં સિર પર બાઁધે સાફા, ખાદ્ય પેય લિયે દોનોં હાથા ||

બોલે જીવન સફલ હૈ આજ, અર્ઘ્ય સ્વીકારો મહારાજ |

બોલે સંત ઔર પૈ જાઓ, જો હૈ તુમ્હારા ઉસે ખિલાઓ ||

બોલે કિસાન આપકો દેખા, સ્વપ્ન મેં માર્ગ રાત કો દેખા |

હમારા ન કોઈ સંત હૈ દૂજા, આઓ ગાઁવ કરેં તુમ્હરી પૂજા ||

આસારામ તબ મન મેં ધારે, નિરાકાર આધાર હમારે |

પિયા દૂધ થોડ઼્આ ફલ ખાયા, નદી કિનારે જોગી ધાયા ||

ગાઁધીનગર ગુજરાત મેં, હૈ મોટેરા ગ્રામ |

બ્રહ્મનિષ્ઠ શ્રી સંત કા, યહીં હૈ પાવન ધામ ||

આત્માનંદ મેં મસ્ત હૈં, કરેં વેદાન્તી ખેલ |

ભક્તિ યોગ ઔર જ્ઞાન કા, સદગુરુ કરતે મેલ ||

સાધિકાઓં કા અલગ, આશ્રમ નારી ઉત્થાન |

નારી શક્તિ જાગ્રત સદા, જિસકા નહીં બયાન ||

બાલક વૃદ્ધ ઔર નરનારી, સભી પ્રેરણા પાયે ભારી |

એક બાર જો દર્શન પાયે, શાંતિ કા અનુભવ કર જાયે ||

નિત્ય વિવિધ પ્રયોગ કરાયેં, નાદાનુસન્ધાન બતાયેં |

નાભિ સે વે ઓમ કહલાયેં, હૃદય સે રામ કહલાયેં ||

સામાન્ય ધ્યાન જો લગાયેં, ઉન્હેં વે ગહરે મેં લે જાયેં |

સબકો નિર્ભય યોગ સિખાયેં, સબકા આત્મોત્થાન કરાયેં ||

હજારોં કે રોગ મિટાયેં, ઔર લાખોં કે શોક છુડ઼્આયેં |

અમૃતમય પ્રસાદ જબ દેતે, ભક્ત કા રોગ શોક હર લેતે ||

જિસને નામ કા દાન લિયા હૈ, ગુરુ અમૃત કા પાન કિયા હૈ |

ઉનકા યોગ ક્ષેમ વે રખતે, વે તીન તાપોં સે તપતે ||

ધર્મ કામાર્થ મોક્ષ વે પાતે, આપદ રોગોં સે બચ જાતે |

સભી શિષ્ય રક્ષા પાતે હૈં, સૂક્ષ્મ શરીર ગુરુ આતે હૈં ||

સચમુચ ગુરુ હૈં દીનદયાલ, સહજ હી કર દેતે હૈં નિહાલ |

વે ચાહતે સબ ઝોલી ભર લેં, નિજ આત્મા કા દર્શન કર લેં ||

એક સૌ આઠ જો પાઠ કરેંગે, ઉનકે સારે કાજ સરેંગે |

ગંગારામ શીલ હૈં દાસા, હોંગી પૂર્ણ સભી અભિલાષા ||

વરાભયદાતા સદગુરુ, પરમ હિ ભક્ત કૃપાલ |

નિશ્છલ પ્રેમ સે જો ભજે, સાઁઈ કરે નિહાલ ||

મન મે તેરા નામ રહે, મુખ પે રહે સુગીત |

હમકો ઇતના દીજિએ, રહે ચરણ મેં પ્રીત ||

હરિ ૐ હરિ ૐ......... હરિ ૐ હરિ ૐ.........

હરિ ૐ હરિ ૐ......... હરિ ૐ હરિ ૐ........

******
|| ગુરુ મહિમા ||

ગુરુ બિન જ્ઞાન ન ઉપજે, ગુરુ બિન મિટે ન ભેદ |

ગુરુ બિન સંશય ના મિટે, જય જય જય ગુરુદેવ ||

તીરથ કા હૈ એક ફલ, સંત મિલે ફલ ચાર |

સદગુરુ મિલે અનંત ફલ, કહત કબીર વિચાર ||

ભવ ભ્રમણ સંસાર દુઃખ, તા કા વાર ન પાર |

નિર્લોભી સદગુરુ બિના, કૌન ઉતારે પાર ||

પૂરા સદગુરુ સેવતાં, અંતર પ્રગટે આપ |

મનસા વાચા કર્મણા, મિટેં જન્મ કે પાપ ||

સમદૃષ્ટિ સદગુરુ કિયા, મેટા ભરમ વિકાર |

જહઁ દેખો તહઁ એક હી, સાહિબ કા દીદાર ||

આત્મભાંતિ સમ રોગ નહીં, સદગુરુ વૈદ્ય સુજાન |

ગુરુઆજ્ઞા બિન પથ્ય નહીં, ઔષધ વિચાર ધ્યાન ||

સદગુરુ પદ મેં સમાત હૈં, અરિહંતાદિ પદ સબ |

તાતૈં સદગુરુ ચરણ કો, ઉપાસો તજિ ગર્વ ||

બિના નયન પાવે નહીં, બિના નયન કી બાત|

સેવે સદગુરુ કે ચરણ, સો પાવે સાક્ષાત્ ||

હરિ ૐ હરિ ૐ......... હરિ ૐ હરિ ૐ.........

હરિ ૐ હરિ ૐ......... હરિ ૐ હરિ ૐ........