||શ્રી આશારામાયણ ||
ગુરુ
ચરણ રજ શીષ
ધરિ, હૃદય
રૂપ વિચાર ।
શ્રી
આસારામાયણ
કહૌં,
વેદાન્ત
કો સાર ।।
ધર્મ
કામાર્થ
મોક્ષ દે, રોગ
શોક સંહાર ।
ભજે
જો ભક્તિ ભાવ
સે, શીઘ્ર
હો બેડા પાર
।।
ભારત
સિંધુ નદી
બખાની,
નવાબ
જિલે મેં ગાંવ
બૈરાણી ।
રહતે
એક સેઠ ગુણ
ખાનિ, નામ
થાઉમલ
સિરુમલાની ।।
આજ્ઞા
મેં રહતી
મહેંગીબા, પતિ
પરાયણ નામ
મહેંગીબા ।
ચૈત
વદ છ: ઉન્નીસ
ચૌરાનવે,
આસુમલ
અવતરિત આંગને
।।
માં
મન મેં ઉમડા
સુખ સાગર, દ્વાર
પૈ આયા એક
સૌદાગર ।
લાયા
એક અતિ સુંદર
ઝૂલા, દેખ
પિતા મન હર્ષ
સે ફૂલા ।।
સભી
ચકિત ઈશ્વર કી
માયા ઉચિત સમય
પર કૈસે આયા ।
ઈશ્વર
કી યે લીલા
ભારી, બાલક
હૈ કોઈ
ચમત્કારી ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
સંત
સેવા ઔ'
શ્રુતિ
શ્રવણ,
માત પિતા
ઉપકારી ।
ધર્મ
પુરુષ જન્મા
કોઈ, પુણ્યોં
કા ફલ ભારી ।।
સૂરત
થી બાલક કી
સલોની,
આતે
હી કર દી
અનહોની ।
સમાજ
મેં થી
માન્યતા જૈસી, પ્રચલિત
એક કહાવત ઐસી
।।
તીન
બહન કે બાદ જો
આતા, પુત્ર
વહ ત્રેખણ
કહલાતા ।
હોતા
અશુભ
અમંગલકારી
દરિદ્રતા
લાતા હૈ ભારી ।।
વિપરીત
કિંતુ દિયા
દિખાયી,
ઘર
મેં જૈસે
લક્ષ્મી આયી।
તિરલોકી
કા આસન ડોલા
કુબેર ને
ભંડાર હી ખોલા
।।
માન
પ્રતીષ્ઠ। ઔર
બઢાયી,
સબકે
મન સુખ શાંતિ
છાયી ।
તેજોમય
બાલક બઢા, આનંદ
બઢા અપાર ।।
શીલ
શાંતિ કા
આત્મધન કરને
લગા વિસ્તાર ।
એક
દિના થાઉમલ
દ્વારે,
કુલગુરુ
પરશુરામ
પધારે ।।
જયૂં
હી વે બાલક કો
નિહારે,
અનાયાસ
હી સહસા
પુકારે ।
યહ
નહીં બાલક
સાધારણ,
દૈવી
લક્ષણ તેજ હૈ
કારણ ।।
નેત્રોં
મેં હૈ
સાત્ત્વિક લક્ષણ, ઈસકે
કાર્ય બડે
વિલક્ષણ ।
યહ
તો મહાન સંત
બનેગા,
લોગોં
કા ઉદ્ધાર
કરેગા ।।
સુની
ગુરુ કી
ભવિષ્યવાણી, ગદગદ હો
ગયે
સિરુમલાની ।
માતા
ને ભી માથા
ચૂમા, હર
કોઈ લેકર કે
ઘૂમા ।।
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
જ્ઞાની
વૈરાગી પૂર્વ
કા તેરે ઘર
મેં આય ।
જન્મ
લિયા હૈ યોગી
ને પુત્ર તેરા
કહલાય ।।
પાવન
તેરા કુલ હુઆ, જનની
કોખ કૃતાર્થ ।
નામ
અમર તેરા હુઆ, પૂર્ણ
ચાર
પુરુષાર્થ ।।
સૈંતાલીસ
મેં દેશ
વિભાજન,
સિંધ
મેં છોડા ભૂ
પશુ ઔ' ધન
।
ભારત
અહમદાબાદ મેં
આયે, મણિનગર
મેં શિક્ષા
પાયે ।।
બડી
વિલક્ષણ
સ્મરણ શક્તિ, આસુમલ કી
આશુ યુક્તિ ।
તીવ્ર
બુદ્ધિ
એકાગ્ર
નમ્રતા,
ત્વરિત
કાર્ય ઔ'
સહનશીલતા
।।
આસુમલ
પ્રસન્નમુખ
રહતે, શિક્ષક
હંસમુખભાઈ
કહતે ।
દે
દે મખ્ખન
મિશ્રી કુજા, માં ને
સિખાયા ધ્યાન
ઔ' પૂજા
।।
ધ્યાન
કા સ્વાદ લગા
તબ ઐસે,
રહે
ન માછલી જલ
બિન જૈસે ।
હુએ
બ્રહ્મવિદ્યા
સે યુક્ત વે, વહી હૈ
વિદ્યા યા
વિમુક્ત યે ।
બહુત
દેર તક પૈર
દબાતે,
ભરે
કંઠ પિતુ આશિષ
પાતે ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
પુત્ર
તુમ્હારા જગત
મેં, સદા
રહેગા નામ ।
લોગોં
કે તુમ સે સદા, પૂરણ
હોંગે કામ ।।
સિર
સે હટી પિતા
કી છાયા,
તબ
માયા ને જાલ
ફૈલાયા ।
બડે
ભાઈ કા હુઆ
કુશાસન,
વ્યર્થ
હુએ માં કે
આશ્વાસન।।
ગયે
સિદ્ધપુર
સાધના કરને, કૃષ્ણ
કે આગે બહાયે
ઝરને ।
સેવક
સખા ભાવ સે
ભીંજે,
ગોવિંદ
માધવ તબ હૈ
રીઝે ।।
એક
દિના એક માઈ
આયી, બોલી
હે ભગવન
સુખદાયી ।।
પડે
પુત્ર દુઃખ
મુઝે ઝેલને, ખૂન કેસ
દો બેટે જેલ
મેં ।
બોલે
આસુ સુખ
પાવેંગે,
નિર્દોષ
છૂટ જલ્દી
આવેંગે ।।
બેટે
ઘર આયે માં
ભાગી, આસુમલ
કે પાંવો લાગી
।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
આસુમલ
કા પુષ્ટ હુઆ, આલૌકિક
પ્રભાવ ।
વાકસિદ્ધિ
કી શક્તિ કા, હો
ગયા
પ્રાદુર્ભાવ
।।
બરસ
સિદ્ધપુર તીન
બિતાયે,
લૌટ
અહમદાવાદ મેં
આયે ।
કરને
લગી લક્ષ્મી
નર્તન,
કિયા
ભાઈ કા દિલ
પરિવર્તન ।।
સિનેમા
ઉન્હેં કભી ન
ભાયે, બલાત
લે ગયે રોતે
આયે ।
જિસ
માં ને થા
ધ્યાન સિખાયા, ઉસકો હી
અબ રોના આયા
।।
માં
કરના ચાહતી થી
શાદી, આસુમલ
કા મન વૈરાગી
।
ફિર
ભી સબ ને
શક્તિ લગાઈ, જબરન કર
દી ઉનકી સગાઈ
।।
શાદી
કો જબ હુઆ
ઉનકા મન,
આસુમલ
કર ગયે પલાયન
।
કરત
ખોજ મેં નિકલ
ગયા દમ,
મિલે
ભરુચ મેં અશોક
આશ્રમ ।।
કઠિનાઈ
સે મિલા
રાસ્તા,
પ્રતિષ્ઠ।
કા દિયા
વાસ્તા ।
ઘર
મેં લાયે
આજમાયે ગુર, બારાત
લે પહુંચે
આદિપુર ।।
વિવાહ
હુઆ પર મન
દૃઢાયા ભગત ને
પત્ની કો
સમઝાયા ।
સાંસારિક
વ્યૌહાર તબ હોગા, જબ મુઝે
સાક્ષાત્કાર
હોગા ।
સાથ
રહે જ્યૂં
આત્મા-કાયા, સાથ રહે
વૈરાગી માયા
।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
અનશ્વર
હૂં મૈં જાનતા, સત
ચિત હૂં આંનદ
।
સ્થિતિ
મેં જીને લગૂં
હોવે
પારમાનંદ ।।
મૂલ
ગ્રંથ અધ્યયન
કે હેતુ,
સંસ્કૃત
ભાષા હૈ એક
સેતુ ।
સંસ્કૃત
કી શિક્ષા
પાયી, ગતિ
ઔર સાધના
બઢાયી ।।
એક
શ્લોક હૃદય
મેં પૈઠા, વૈરાગ્ય
સોયા ઉઠ બૈઠા
।
આશા
છોડ
નૈરાશ્યવલંબિત, ઉસકી
શિક્ષા પૂર્ણ
અનુષ્ઠિત ।।
લક્ષ્મી
દેવી કો
સમઝાયા,
ઈશપ્રાપ્તિ
દયેય બતાયા ।
છોડ
કે ઘર મૈં અબ
જાઉંગા,
લક્ષ્ય
પ્રાપ્ત કર
લૌટ આઉંગા ।।
કેદારનાથ
કે દર્શન પાયે, ગુરુ
ખોજત પગ આગે
બઢાયે ।
આયે
કૃષ્ણ
લીલાસ્થલી
મેં, વૃંદાવન
કી કુંજ ગલિન
મેં ।।
કૃષ્ણ
ને મન મેં ઐસા
ઢાલા, વે
જા પહુંચે
નૈનીતાલા ।
વહાં
થે શ્રોત્રિય
બ્રહ્મનિષ્ઠત, સ્વામી
લીલાશાહ
પ્રતિષ્ઠિત
।।
ભીતર
તરલ થઈ બાહર
કઠોરા,
નિર્વિકલ્પ
જયૂં કાગજ
કોરા ।
પૂર્ણ
સ્વતંત્ર પરમ
ઉપકારી,
બ્રહ્મસ્તિથ
આત્મસાક્ષાત્કારી
।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
ઈશકૃપા
બિન ગુરુ નહીં, ગુરુ
બિના નહીં
જ્ઞાન ।
જ્ઞાન
બિના આત્મા
નહીં,
ગાવહિં
વેદ પુરાણ ।।
જાનને
કો સાધક કી
કોટિ, સત્તર
દિન તક હુઈ
કસૌટી ।
કંચન
કો અગ્નિ મેં
તપાયા,
ગુરુ
ને આસુમલ
બુલવાયા ।।
કહા
ગૃહસ્થ હો
કર્મ કરના, ધ્યાન
ભજન ઘર પર હી
કરના ।
આજ્ઞા
માની ઘર પર
આયે, પક્ષ
મેં મોટી કોરલ
ધાયે ।।
નર્મદા
તટ પર ધ્યાન
લગાયે,
લાલજી
મહારાજ અતિ
હરષાયે ।
ભગવત્પ્રીતિ
દેખ મન ભાયે, દત્ત-કુટીર
મેં સાદર લાયે
।।
ઉમડા
પ્રભુ પ્રેમ
કા ચસકા,
અનુષ્ઠ।ન ચાલીસ
દિવસ કા ।
મરે
છ: શત્રુ
સ્થિતિ પાઈ, બ્રહ્મનિષ્ટતા
સહજ સમાયી ।।
શુભાશુભ
સમ રોના ગાના, ગ્રીષ્મ
ઠંડ માન ઔ' અપમાના
।
તૃપ્ત
હો ખાના ભૂખ
અરુ પ્યાસ, મહલ ઔ' કુટિયા
આસનિરાસ ।
ભક્તિ
યોગ જ્ઞાન
અભ્યાસી,
હુએ
સમાન મગહર ઔ'કાશી ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
ભાવ
હી કારણ ઈશ હૈ, ન
સ્વર્ણ કાષ્ઠ
પાષાન ।
સત
ચિત આનંદરૂપ
હૈ, વ્યાપક
હૈ ભગવાન ।।
બ્રહ્મેશાન
જનાર્દન, સારદ
સેસ ગણેશ ।
નિરાકાર
સાકાર હૈ, હૈ
સર્વત્ર ભવેશ
।।
હુએ
આસુમલ
બ્રહ્માભ્યાસી, જન્મ
અનેકોં લાગે
બાસી ।
દૂર
હો ગઈ આધિ
વ્યાધિ,
સિદ્ધ
હો ગયી સહજ
સમાધિ ।।
ઈક
રાત નદી તટ મન
આકર્ષા,
આયી
જોર સે આંધી
વર્ષા ।
બંદ
મકાન બરામદા
ખાલી, બૈઠે
વહી સમાધિ લગા
લી ।।
દેખા
કિસીને સોચા
ડાકૂ, લાયે
લાઠી ભાલા
ચાકૂ ।
દૌડે
ચીખે શોર મચ
ગયા, ટૂટી
સમાધિ ધ્યાન
ખીંચ ગયા ।।
સાધક
ઉઠા થે બિખરે
કેશા, રાગ
દ્વેષ ના
કિંચિત લેષા ।
સરલ
લોગોં ને સાધુ
માના, હત્યારો
નેં કાલ હિ
જાના ।।
ભૈરવ
દેખ દુષ્ટ
ઘબરાયે,
પહલવાન
જ્યું મલ્લ હિ
પાયે ।
કામીજનોં ને આશિક
માના, સાધુજન
કીન્હેં
પરનામા ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
એક
દૃષ્ટિ દેખે
સભી, ચલે
શાંત ગંભીર ।
સશસ્ત્રો
કી ભીડ કો, સહજ
ગયે વે ચીર ।।
માતા
આયી ધર્મ કી
સેવી, સાથ
મેં પત્ની
લક્ષ્મી દેવી
।
દોનોં ફૂટ ફૂટ
કે રોયી,
રુદન
દેખ કરુણા ભી
રોયી ।।
સંત
લાલજી હૃદય
પસીજા,
હર
દર્શક આંસુ
મેં ભીજા ।
કહા
સભી ને આપ
જાઇયો,
આસુમલ
બોલે કિ
ભાઈયોં ।।
ચાલીસ
દિવસ હુઆ ન
પૂરા, અનુષ્ઠ।ન
હૈ મેરા અધૂરા
।
આસુમલ
કી તીવ્ર
તિતિક્ષા, માં
પત્ની ને કી
પરતીક્ષા ।।
જિસ
દિન ગાંવ સે
હુઈ વિદાઈ,જાર જાર
રોયે
લોગ-લુગાઈ ।
અહદાવાદ
કો હુએ રવાના, મિયાંગાંવ
સે કિયા પયાના
।।
મુંબઈ
ગયે ગુરુ કી
ચાહ, મિલે
વહી પૈ
લીલાશાહ ।
પરમ
પિતા ને પુત્ર
કો દેખા,
સૂર્ય
ને ઘટજલ મેં
પેખા ।।
ઘટક
તોડ જલ જલ મેં
મિલાયા,
જલ
પ્રકાશ આકાશ
સમાયા ।
નિજ
સ્વરુપ કા
જ્ઞાન
દ્રઢાયા,
ઢાઈ
દિવસ
બ્રહ્માનંદ
છાયા ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
આસોજ
સુદ દો દિવસ, સંવત
બીસ ઈક્કીસ ।
મધ્યાહ્ન
ઢાઈ બજે, મિલા
ઇસ સે ઇસ ।।
દેહ
સભી મિથ્યા
હુઈ, જગત
હુઆ નિસ્સાર ।
હુઆ
આત્મા સે તભી, અપના
સાક્ષત્કાર
।।
પરમ
સ્વતંત્ર
પુરુષ
દર્શાયા જીવ
ગયા ઔર શિવ કો
પાયા ।
જાન
લિયા હૂં શાંત
નિરંજન,
લાગે
મુઝે ન કોઈ
બંધન ।।
યહ
જગત સારા હૈ
નશ્વર મૈં હી
શાશ્વત એક
અનશ્વર ।
નયન
હૈં દો પર
દ્રષ્ટિ એક હૈ, લઘુ
ગુરુ મેં વહી
એક હૈ ।।
સર્વત્ર
એક કિસે
બતલાયે,
સર્વવ્યાપ્ત
કહાં આયે જાયે
।
અનંત
શક્તિવાલા
અવિનાશી,
રિદ્ધિ
સિદ્ધિ ઉસકી
દાસી ।।
યદિ
વહ સંકલ્પ
ચલાયે,
મુર્દા
ભી જીવિત હો
જાયે ।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
બ્રાહ્મી
સ્થિતિ
પ્રાપ્ત કર, કાર્ય
રહે ના શેષ ।
મોહ
કભી ન ઠગ સકે, ઈચ્છા
નહીં
લવલેષ ।।
પૂર્ણ
ગુરુ કિરપા
મિલી,
પૂર્ણ
ગુરુ કા જ્ઞાન
।
આસુમલ
સે હો ગયે, સાંઈ
આશારામ ।।
જાગ્રત
સ્વપ્ન
સુષુપ્તિ
ચેતે, બ્રહ્માનંદ
કા આનંદ લેતે
।
ખાતે
પીતે મૌન યા
કહતે, બ્રહ્માનંદ
મસ્તી મેં
રહતે ।।
રહો
ગૃહસ્થ ગુરુ
કા આદેશ,
ગૃહસ્થ
સાધુ કરો
ઉપદેશ ।
કિયે
ગુરુ ને વારે
ન્યારે,
ગુજરાત
ડીસા ગાંવ
પધારે ।।
મૃત
ગાય દિયા જીવન
દાના, તબ
સે લોગો ને
પહચાના ।
દ્વાર
પૈ
કહતે નારાયણ
હરિ, લેને
જાતે કભી
માધુકરી ।।
તબ
સે વે સત્સંગ
સુનાતે,
સભી
આરતી શાંતિ
પાતે ।
જો
આયા ઉદ્ધાર કર
દિયા, ભક્ત
કા બેડા પાર
કર દિયા ।
કિતને
મરણાસન્ન જિલાયે, વ્યસન
માંસ ઔર મદ્ય
છૂડાયે ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
એક
દિન મન ઉકતા
ગયા, કિયા
ડીસા સે કૂંચ
।
આઈ
મૌજ ફકીર કી, દિયા
ઝોંપડા ફૂંક
।।
વે
નારેશ્વર ધામ
પધારે,
જા
પહુંચે
નર્મદા
કિનારે ।
મીલોં
પીછે છોડા
મંદર, ગયે
ઘોર જંગલ કે
અંદર ।।
ઘને
વૃક્ષ તલે
પત્થર પર, બૈઠે
ધ્યાન નિરંજન
કા ધર ।
રાત
ગયી પ્રભાત હો
આયી, બાલ
રવિ ને સૂરત
દિખાયી ।।
પ્રાતઃ
પક્ષી કોયલ
કૂકંતા,
છુટા
ધ્યાન ઉઠે તબ
સંતા ।
પ્રાતર્વિધિ
નિવૃત્ત હો
આયે, તબ
આભાસ ક્ષુધા
કા પાયે ।।
સોચા
મૈં ન કહી
જાઉંગા,
યહીં
બૈઠકર અબ
ખાઊંગા ।
જિસકો
ગરજ હોગી
આયેગા,
સૃષ્ટિકર્તા
ખુદ લાયેગા ।।
જ્યૂં
હી મન વિચાર
વે લાયે,
ત્યું
હી દો કિસાન
વહાં આયે ।
દોનોં સિર પર
બાંધે સાફા, ખાદ્ય-પેય
લિયે દોનોં
હાથા ।।
બોલે
જીવન સફલ હૈ
આજ, અર્ઘ્ય
સ્વીકારો
મહારાજ ।
બોલે
સંત ઔર પે જાઓ, જો હૈ
તુમ્હારા ઉસે
ખિલાઓ ।।
બોલે
કિસાન આપકો
દેખા, સ્વપ્ન
મેં માર્ગ રાત
કો દેખા ।
હમારા
ન કોઈ સંત હૈ
દૂજા, આઓ
ગાંવ કરેં
તુમ્હરી પૂજા,
આસારામજી
મન મેં ધારે, નિરાકાર
આધાર હમારે ।
પિયા
પેય થોડા ફલ
ખાયા, નદી
કિનારે જોગી
ધાયા ।।
ઈક
દિન સાબરમતી
તટ આયે
ઋષિ-ભૂમિ કે
સ્પંદન પાયે ।
બન
ગયા મોક્ષ
કુટીર વહાં પર, તીરથ
બના સંત કો
પાકર ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
અમદાવાદ
ગુજરાત મેં, હૈ
મોટેરા ગ્રામ
।
બ્રહ્મનિષ્ઠ
શ્રી સંત કા, યહીં
હૈ પાવન ધામ
।।
આત્માનંદ
મેં મસ્ત હૈં
કરે વેદાંતી
ખેલ ।
ભક્તિ
યોગ ઔર જ્ઞાન
કા, સદ્દગુરુ
કરતે મેલ ।।
સાધિકાઓં
કા અલગ,
આશ્રમ
નારી ઉત્થાન ।
નારી
શક્તિ જાગૃત
સદા, જિસકા
નહીં બયાન ।।
વટવૃક્ષ
પર ડાલી
દ્રષ્ટિ , કર દી
અપની કૃપા કી
વૃષ્ટિ ।
પરિક્રમા
ઈસકી જો કરતે, મનોકામના
કારજ ફલતે ।।
ગુરુદર
પર હૈ સબ કુછ
મિલતા,
શ્રધ્ધા
સે જીવન હૈ
ખિલતા ।
બ્રહ્મજ્ઞાની
કી મહિમા ભારી, શરણ પડે
ઉનકી બલિહારી
।।
ગૈસ
કાંડ વિકરાલ
ઘટા જબ,
કાંપ
ઉઠા ભોપાલ નગર
તબ ।
જહરી
ગૈસ કી ફૈલી
હવાયે,
હજારોં
ને પ્રાણ
ગંવાએ ।।
આશારામજી
કે જો સાધક, બચે સભી
સદગુરુ થે
રક્ષક ।
ગુરુમંત્ર
જો નિશદિન
જપતે, વે
ન અકાલ મૃત્યુ
સે મરતે ।।
કહર
સુનામી ને હો
ઢાયા, બાઢ
અકાલ ભુકંપ હો
આયા ।
જબ
ભી કોઈ આપદા
આયી, ગુરુવર
ને સેવા
પહોચાયી ।।
આશાઓં
કે રામ હમારે, કહલાતે
હૈં 'બાપૂ' પ્યારે
।
બાપૂ
હૈં યોગી
બ્રહ્મવેત્તા, કૃપાભિલાષી
જન ગણ નેતા ।।
અટલજી
ને જબ આશીષ પાયા, પ્રધાનમંત્રી
પદ શોભાયા ।
વિપતકાલ મે અ
અર્જી લગાયી, સત્તા
પૂર્ણ કાલ તક
પાયી ।।
હિન્દુ, મુસ્લિમ, સિકખ, ઈસાઈ, બાપુ
ચાહેં
સબકી ભલાઈ ।
કિતનોં કો
સન્માર્ગ
દિખાયા,
પ્રભુપ્રેમ
આનંદ બરસાયા
।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
ગુરૂનિંદક
કે સંગ સે, હોતા
સત્યાનાશ ।
ગુરૂનિંદા
જો કરૈ સુનૈં , પડે
વો યમ કી ફાંસ
।।
ગુરુઆજ્ઞા
પાલન કરે, અન્ય
ભાવના ત્યાગ ।
બ્રહ્મજ્ઞાન
કા લક્ષ્ય રહે, શિષ્ય
વહી બડભાગ ।।
ગુરુમંત્ર
જપતા રહે, કરતા
જો નિત ધ્યાન
।
ગુરુસેવા
મેં લગા રહે, નિશ્ચિત
હો કલ્યાણ ।।
ઘટના
હૈ ગોધરા કી
ન્યારી,
દુનિયા
મેં ચર્ચિત
હુઈ ભારી ।
આશારામજી
કા
હેલિકોપ્ટર, ગિરા ગોધરા
કી ધરતી પર ।।
પૂરજે
ચકનાચૂર હો
ગયે, ઔર
ગગન મેં દૂર
ઉડ ગયે ।
હજારોં
કી ભીડ થી આયી, ફિર ભી
કિસી કો ખરોંચ
ન આયી ।।
શ્વેત
ઈંધન કી ફૂટી
ટંકી, લગી
આગ બુઝ ગયી
સ્વયં હી ।
હાદસા
જબ ભી ઐસા હુઆ
હૈ, ના
કોઈ જીવિત
સ્વસ્થ બચા હૈ
।।
બાપૂ
તુરંત પંડાલ
પધારે,
કિયા
નૃત્ય હર્ષિત
હુએ સારે ।
ચમત્કાર
થા અજબ અનોખા, દુનિયા
ને ઘર બૈઠે
દેખા ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિઃૐ હરીૐ
હરિૐ
લોગોં ને
યશગાન કિયા, લખ-લખ
કિયા બખાન ।
દસ
સેકંડ કા
હાદસા,
ચમત્કાર
યે મહાન ।।
મહાકાલ
કો કાલ ને, શત
શત કિયા
પ્રણામ ।
સર્વસમર્થ
હૈં સદગુરુ, સમરથ
હૈ પ્રભુનામ
।।
બાલક
વૃદ્ધ ઔર નર-નારી, સભી
પ્રેરણા
પાયેં ભારી ।
એક
બાર જો દર્શન
પાયે, શાંતિ
કા અનુભવ હો
જાયે ।।
નિત્ય
વિવિધ પ્રયોગ
કરાયેં,
નાદાનુસંધાન
બતાયેં ।
નાભિ
સે વે ઓમ
કહલાયેં,
હૃદય
સે વે રામ
કહલાયેં ।।
સામાન્ય
ધ્યાન જો
લગાયેં,
ઉન્હેં
વે ગહરે મેં
લે જાયેં ।
સબકો
નિર્ભય યોગ
સિખાયેં,
સબ
કા
આત્મોત્થાન
કરાયેં ।।
લાખોં
કે હૈ રોગ
મિટાયેં,
શોક
કરોડોં કે હૈ
છુડાયે ।
અમૃતમય
પ્રસાદ જબ
દેતે, ભક્ત
કા રોગ શોક હર
લેતે ।।
જિસને
નામ કા દાન
લિયા હૈ,
ગુરુ
અમૃત કા પાન
કિયા હૈ ।
ઉનકા
યોગ ક્ષેમ વે
રખતે, વે
ન તીન તાપોં સે તપતે
।।
ધર્મ
કામાર્થ
મોક્ષ વે પાતે, આપદ
રોગોં સે બચ
જાતે ।
સભી
શિષ્ય રક્ષા
હૈં પાતે, સર્વવ્યાપ્ત
સદગુરુ
બાચાતે ।।
સચમુચ
ગુરુ હૈં
દીનદયાલ,
સહજ
હી કર દેતે
હૈં નિહાલ ।
વે
ચાહતે સબ ઝોલી
ભર લેં,
નિજ
આત્મા કા
દર્શન કર લેં
।।
એક
સૌ આઠ જો પાઠ
કરેંગે,
ઉનકે
સારે કાજ
સરેંગે ।
રહેં
ન ચિંતા દુઃખ નિરાશા, હોંગી
પૂર્ણ સભી
અભિલાષા ।।
હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ હરિૐ
હરિૐ
વારભયદાતા
સદગુરુ,
પરમ હિ
ભક્ત કૃપાલ ।
નિશ્છલ
પ્રેમ સે જો
ભજે, સાંઈ
કરે નિહાલ ।।
મન
મેં નામ તેરા
રહે મુખ પે
રહે સુગીત ।
હમ
કો ઈતના
દીજિયે,
રહે ચરણ
મેં પ્રીત ।।